Niðursetubygd

Niðursetubygdir kallast tær bygdir, sum eru bygdar seinastu øldirnar, serliga í 19. øld, við at menn fingu traðir burturav kongsjørðini burturi í óbygdum, og so bygdu sær hús á trøðni, veltu hana og búsettust har. Niðursetubygdir eru tí ikki gamlar bygdir, og har er í flestu førum ongin kongsgarður. Í summum førum er bygdin tó bygd við at bóndi hevur búsett seg í sínum hagaparti, og tá er eisini uttangarðs jørð til bygdina.

Nakrar niðursetubygdir:

• Hvítanes, bygd í 1830unum
• Rituvík, bygd í 1873
• Æðuvík, bygd í 1897
• Langasandur, bygd í 1839
• Nesvík (útdeyð sum bygd, men Leguhúsið í Nesvík er har nú.
• Oyrarbakki
• Ljósá
• Lopra, bygd í 1834
• Akrar
• Víkarbyrgi, (endur)bygd í 1830unum. Víkarbyrgi er helst landnámsbygd, ið avtoftast eftir Svartadeyða 1349
• Hamrabyrgi
• Slættanes, bygd í 1835, avtoftað í 1964
• Norðdepil, bygd í 1866
• Fossá, bygd í 1867, avtoftað uml. 1945
• Kambsdalur, bygd 1985. Hetta er ikki traðarbygd men útstykking frá Fuglafirði.