Germanar vóru tey fólkini, sum búðu næst markinum til Rómverjaríkið. Millum kendastu ættirnar vóru gotar og vandálar. Fyrst í ár 400 fóru vandálarnir gjøgnum Gallia (nú Frakland) og haðani til Norður-Afrika og til Spania. Við Alarik á odda hertóku og rændu vesturgotar býin Róm í ár 410. Við Artala á odda komu húnarnir til Gallia, har teir vórðu steðgaðir í árinum 451. Í árinum 476 settu herhøvdingarnir hjá barbárum síðsta keisaran frá, og Vestur-Rómverjaríkið var fallið. Norðurevropeiska fólkið er ættað frá teimum gomlu germanunum, sum um tað munið, Jesus var føddur, búðu norðanfyri Romverjaríkið. Til hesa ætt verða eisini roknað m.a. fólkini í Norðurlondum, Týsklandi, Hollandi og Stórabretlandi. Flestu mál í Evropa eru indo-evropeisk, til dømis romansk- og germansk mál, umframt slavisk- og baltisk mál og fleiri mál í Suður-Asia. Føroyskt er eitt norðurgermanskt mál og føroyingar er germanskt fólkaslag.

Sí eisini rætta