Torfhildur Þorsteinsdóttir
Torfhildur Þorsteinsdóttir, eisini kend sum Torfhildur Hólm (fødd 2. februar 1845 í Kálfafellsstaði, deyð 14. november 1918 í Reykjavík) var ein íslendskur rithøvundur, sum búði í Kanada í fleiri ár. Hon var møguliga tann fyrsti íslendarin, ið var hevði sum høvuðsyrki at vera rithøvundur,[1] og verður ofta nevnd sum tann fyrsta íslendska kvinnan ið var rithøvundur.
Útgávur
rættaSkaldsøgur
rætta- Brynjólfur Sveinsson biskup (1882)
- Kjartan og Guðrún (1886)
- Elding (1889)
- Högni og Ingibjörg (1889)
- Jón biskup Vídalín (Draupnir)
- Jón biskup Arason (Draupnir)
Stuttsøgur
rætta- Spekingurinn og heimskinginn (Framfari, 1878)
- Andvari (Illustrered Familjeblad, Chicago, 1878)
- Guð heyrir börnin (Framfari, 1878)
- Stjarnan mín (Framfari, 1878)
- Seint fyrnist forn ást (Framfari, 1879)
- Tárablómið (Framfari, 1879)
- Heiðarbærinn (Framfari, 1879)
- Gunnlög og Sigrid (Illustrered Familjeblad, 1880)
- Sögur og ævintýri (1884; savn)
- Smásögur handa börnum og unglingum (1886; savn við barnasøgum)
- Barnasögur (1890; savn við barnasøgum)
- Þjóðsögur og sagnir (1962; ed. Finnur Sigmundsson)
Keldur
rætta- ↑ Shaffner, Ruth. "The Women of Iceland." In The Chautauquan, Volume 22. Ritstjórnað av Theodore L. Flood og Frank Chapin Bray. 1896. 270.