Munurin millum rættingarnar hjá "Finskt mál"
Content deleted Content added
Ursusmaritimus (kjak | íkøst) bólkur |
sNo edit summary |
||
Linja 13:
sil = fin}}
'''Finskt mál''' er [[mál]]ið í [[Finnland]]i
Finskt er av uralsku málættini, ein kløn og støkkin keta av [[mál]]um, sum røkkur frá eystursjóvarstrondini heilt til Jenisej-ánna og [[Taimyrhálvoy]]nna í [[Sibiria]].
Linja 21:
Søgugongdin í finskum eftir frumfinska tíð verður býtt sundur í fimm.
# Fyrsta skeiðið er ''fornfinskt'' frá fyrstu túsund árunum eftir okkara tíðarrokning. Longu tá verður støði lagt undir fyrsta
#
# Tað triðja menningarskeiðið, ''gamalt skriftfinskt'', tók við í 1540-árunum, tá ið trúbótin kom til [[Finnland]]s. Við trúbótini fylgdi tann meginregla, at fólk skuldu kunna taka Guðs orð til sín á móðurmálinum, og var einki [[skriftmál]] frammanundan, mátti tað skapast nú. [[Mikael Agricola]], sum seinni gjørdist biskupur í [[Åbo]], týddi og læt prenta tær fyrstu finsku bøkurnar. Teirra millum var [[Nýggja Testamenti]], sum kom út í [[1548]], tann týdningarmesta. Øll [[Bíblian]] varð týdd til finskt í [[1642]].
# Eitt nýtt skeið í søguni hjá finskum, ''tað eldra nútíðarfinska'', tók við í [[19. øld]]. Svøríki misti Finnland til [[Russland]]s í [[1809]] og Finnland gjørdist eitt sjálvstýrandi stórfúrstadømi undir [[Russland]]i. Umsitingarmálið var framvegis [[Svenskt mál|svenskt]]. Men reist vórðu alt meira tilvitandi krøv um, at finskt skuldi hava størri rætt. Eisini sjálvum málinum varð litið at við øðrum eygum enn áður. Tey vesturfinsku [[málføri]]ni vórðu roknað sum oyðiløgd av sterku ávirkanini frá [[Svenskt mál|svenskum]] og leitað varð eftir nýggjum fyrimyndum fyri [[skriftmál]]inum í teimum reinaru eysturmálførunum.
|