Munurin millum rættingarnar hjá "Popptónleikur"

Hvørt tíðarskeiðið kenst tíðardámurin í tíggjuárunum fyri [[1950]] lættliga aftur. Besti poppur er lívseigur. Øll kenna vit t.d. "Eitt sunnukvøld í plantasjuni", sum varð skrivaður í [[1950-árini|1950-árunum]]. Tað kemur fyri, at poppur hækkar í metum ættarlið seinni. Til dømis var valsur poppur í [[19. øld]]. Poppur kemur út til stóru lurtarafjøldina á fløgu, plátu og ljóðbandi. Leidningar flyta mikrofon- og ljóðførisbáknini í upptøkurúminum til tól, sum taka upp hvørt ljóðførið sær. Seinni blandar ljóðstjórnarin allar ljóðrásirnar, 24 ella fleiri, í stereoupptøku við tvinnanda rásum. Nógv meira spennandi er at hoyra og síggja tónleik á palli enn heima í stovuni. Í stórari framførslu er aftan fyri pallin nógv fólk, sum hvør hevur ávísa uppgávu, at alt skal ganga væl í hond. Tøknifólkið ger spennandi ljós og ljóð. Klædnafólk, umboðsfólk, pallfólk og andlitssmyrjarar eru øll við á liðnum.

 

{{Commonscat|Pop music}}