'''Føroyingasøga''' ella '''Føroyinga søga''' er skrivað í [[Ísland]]i og varðveitt í gomlum íslendskum handritum, men tó ikki sum sjálvstøðug bók. HonKortini erivast granskarar ikki tilí, sumat hon einaferð hevur verið tað. sjálvstøðugtMett verkverður, menat hon er settskrivað samanumleið avár nøkrum1210 brotum- 1215, sumog har við ein av elstu íslendsku søgum. Samansettu søgurnar eru at finna í kenda íslendska handritinum [[Flatoyarbók]] (norrønt: flateyjarbók). Í [[1832]] savnaði danski [[søgumaður]]in [[Carl Christian Rafn]] hesi brot saman og gav tey út undir heitinum '''Færeyinga saga''', sum so seinni varð týtt til føroyskt. Høvundurin er ókendur og føroyingasøga er skrivað 200 ár eftir hendingarnar eru farnar fram. Tískil er ivi um, hvussu høvundurin hevur fingið alla vitanina og tilfarið til vegar, men hildið verður, at høvundurin hevur kent til føroysk viðurskifti og tilfarið er komið frá fólki, sum hevði samband við Føroyar, ella serliga vitan um oyggjarnar.
