Munurin millum rættingarnar hjá "Jólafundurin 1888"

Content deleted Content added
sNo edit summary
Umorðing og meir detaljir
Linja 18:
Við hesi innbjóðing, ið 9 vælkendir føroyingar skrivaðu undir, byrjaði eitt nýtt tíðarskeið í søgu Føroya fólks - tá byrjaði [[Føroyska tjóðskaparrørslan|tjóðskaparrørslan]] av álvara.
 
Hetta var ein illveðursdag, regn og vindur, tøssut at ganga, men kortini fór maður av húsi niðan í tinghúsið. Fundurin Harvardi vórðuí tríggjar tímar, har drúgvar røður vóru hildnar ogum fosturlandssangirøll sungnir.tjóðskaparlig viðurskiftið; Serligaserliga sterkavar ávirkandentur hevði taðlagdur á fundarfólkiðmálið í skúlum og kirkjum. Umframt røður, vóru føroyskir sangir sungnir, millum annað læs [[Rasmus Christoffer Effersøe|Rasmus Effersøe]] las upp striðsljóminyrkingina ''Málstrev (Nú er tann stundin komin tíl handa),'', ið tann ungi [[Jóannes Patursson]]bóndin úr [[Kirkjubøur|Kirkjubø]], [[Jóannes Patursson]], hevði yrkt til hetta høvið. Boðskapurin í hesi longu yrking verður borin fram longu i fyrsta ørindi:
 
Boðskapurin í hesi longu yrking verður borin fram longu i fyrsta ørindi:
:''Nú mugu føroyingar semjast um at bjarga móðurmálinum. Tað er fólksins skylda bæði móti sær sjálvum og forfedrunum at verja og menna dýrasta mentanararvin av øllum -málið. Men móðurmálið er nú so forfjónað og eyðmýkt í sínum egna landi, at tað býður tess ikki bøtur, uttan fólkið alt sýnir vilja og evni og tekur lógvatak saman.''