Munurin millum rættingarnar hjá "Lundi"

Content deleted Content added
EmausBot (kjak | íkøst)
s r2.6.4) (bottur broytur: uk:Тупик атлантичний
Linja 29:
Lundi
 
Lundi er alt áriárið í Føroyum, men taðteir eru ikki av sama slagi, tí Lundinlundin, ið vit síggja um veturin, kemur úr Noregi og Skotlandi, og Lundinlundin vit síggja um summarisummarið, er tann Føroyski Lundin, sum er her frá byrjanifyrst aví aprilapríl til endan á september.
ÌÍ Føroyum eru gott 550000 pør av Føroyskum Lundumlundum. Tann Føroyski Lundinlundin er 26-29 cm til longdar, og longdin á veingjunum er tilsamans 47-65 cm langar, og hann vigar cao.u. 400g, hevur eitt sera eyðkent nev reytt, gult og blátt, hann etur fisk (sild, lodnalodnu, smolt o.s.f.), æti og høgguslokk. Eingin veit rættuliga at siga hvussu gamli teir blíva, men tann elst saddi var ca. 68.ár.
Eingin veit rættiliga at siga, hvussu gamlir teir verða, men tann elsti sæddi var o.u. 68 ára gamalur.
Lundin verpur ímillummillum hálvan mai til fyrstanfyrsta september. Hann grevur sær eina holu, so mikið djúpt, at armurin á einum manni ikki røkkur á botn, ella finnur hann eitt hol undurundir einum steini ella millum klettar. og umVildu teir vildu hava lundalandilundalandið størri, gróvu teir ateitt sindur niður í tann seiga svørðin við einum lundaknavara og løtulótu so Lundanlundan grava særtað, restinaið í restaði. Lundin verpur so 1 egg og liggur á egginum í 39-42 dagar, har ið makarnir skiftast um at verma eggið. Síðan fara pisurnar frá reiðrinum 35-56 dagar aftan á, at tær eru komnar úr egginum.
Lundi er veiddur í meira enn 300 ár, og vit Føroyingarføroyingar byrjaðufóru at fleyga Lundalunda, tí vit høvduáttu ikki so nógv av mætmati her í Føroyum, og Lundilundi var so tað, sum vit valdu at eta,. menMen so bleivvarð hann ov nógv veiddur, helst tí at teir tóku ov nógv pør við eggi at passa, so fyri at Lundinlundin skuldi ikki skuldidoyggja útdoyggjaút vegnaav hettahesum, máttu teir seta eitt tíðarskeið, har ívar best var fyri Lundanlundan, og har ið pisan er komin úr egginum,. teirTeir settu so eitt tíðarskeiðitíðarskeið frá 2. juli til miðanmiðjan august, og síðanisíðan tá hava vit so veiddveitt Lundalunda í hesum tíðarskeiði.
Lundin verður veiddur á tann hátt, at veiðumaðurinveiðimaðurin situr á eggjini ella verður hann koyrdursigin omanniður eftirí berginumbergið, har teir síðanisíðan koyrabera taðta 6 alin (3,6 m) lengulongu fleyðingarsteinginafleygasteingina út,upp. harFuglarnir ið fuglarnirflúgva so flúgva í netinetið, men verri er, tá ið nógvur gamal Lundilundi er, tí tann gamli Lundinlundin sleppur meira enn einafereinaferð undan netinum. Aftaná teir hava fingið ein Lunda, kippa teir hann, so at hann doyr, og hála so høvdi av og koyra hann so niður í ein posa, sum teir hava um miðuna.
fleygaið teir hava fingið ein lunda, yppa ella kippa teir hann, so at hann doyr, og stinga hann so niður í ein posa, sum teir hava um miðjuna. Tá fleygað verður, er tað mest vanligavanligasta at veiddveiddir gottverða stívliga 100 um dagin, men 200 ella 400 ber eisini til, menhóast tað er sera óvanligt. Men tað sigst, at onkur hevur fingið 950 Lundarlundar úrí Mykinesi og heili 1000 lítlaí Lítlu Dímun,.
Lundarnir verða síðanisíðan skornir á tann hátt, at teir skera bein og veingir av, kvista, og teir taka so skinniskinnið av, skera so bringuna upp og taka so invølirnar úr Lundanum,lundanum. síðaniSo eru teir klárir at gera til. Vanligt er at koyralata fyllu í, so sum køkudeiggj, men tað er seraógvuliga ymiskt, hvussu manfólk ger, ein máti er vongbrigðum, hjørtum, livur, leyk, mjøl og kryddraríðumgera.
 
 
Lundi er alt ári í Føroyum, men tað eru ikki av sama slagi, tí Lundin vit síggja um veturin kemur úr Noregi og Skotlandi, og Lundin vit síggja um summari er tann Føroyski Lundin, sum er her frá byrjani av april til endan á september.
Ì Føroyum eru gott 550000 pør av Føroyskum Lundum. Tann Føroyski Lundin er 26-29 cm til longdar og longdin á veingjunum er tilsamans 47-65 cm langar og hann vigar ca. 400g, hevur eitt sera eyðkent nev reytt, gult og blátt, hann etur fisk (sild, lodna, smolt o.s.f), æti og høgguslokk. Eingin veit rættuliga at siga hvussu gamli teir blíva, men tann elst saddi var ca. 68.ár.
Lundin verpur ímillum hálvan mai til fyrstan september. Hann grevur sær eina holu, djúpt, at armurin á einum manni ikki røkkur á botn, ella finnur hann eitt hol undur einum steini ella millum klettar og um teir vildu hava lundalandi størri, gróvu teir at sindur niður í tann seiga svørðin við einum lundaknavara og løtu so Lundan grava sær restina.
Lundin leggur so 1 egg og liggur á eggjinum í 39-42 dagar, har ið makarnir skiftisvís verma eggji, síðani fara pisurnar frá reirinum 35-56 dagar aftan á tær eru komnar úr eggjinum.
 
Lundi er veiddur í meira enn 300 ár, og vit Føroyingar byrjaðu at fleyga Lunda, tí vit høvdu ikki so nógv av mæt her í Føroyum og Lundi var so tað sum vit valdu at eta, men so bleiv hann ov nógv veiddur, helst tí at teir tóku ov nógv pør við eggi at passa, so fyri at Lundin ikki skuldi útdoyggja vegna hetta, máttu teir seta eitt tíðarskeið har í best var fyri Lundan og har ið pisan er komin úr egginum, teir settu so eitt tíðarskeiði frá 2.juli til miðan august, og síðani tá hava vit so veidd Lunda í hesum tíðarskeiði.
Lundin verður veiddur á tann hátt, at veiðumaðurin situr á eggjini ella verður hann koyrdur oman eftir berginum, har teir síðani koyra tað 6 alin (3,6 m) lengu fleyðingarsteingina út, har ið fuglarnir so flúgva í neti, men verri er tá ið nógvur gamal Lundi er, tí tann gamli Lundin sleppur meira enn einafer undan netinum. Aftaná teir hava fingið ein Lunda, kippa teir hann, so at hann doyr, og hála so høvdi av og koyra hann so niður í ein posa, sum teir hava um miðuna.
Tá fleyga verður, er tað mest vanliga at veidd gott 100 um dagin, men 200 ella 400 ber eisini til, men tað er sera óvanligt. Men tað sigst at onkur hevur fingið 950 Lundar úr Mykinesi og heili 1000 lítla Dímun,
Lundarnir verða síðani skornir á tann hátt, at teir skera bein og veingir av og teir taka so skinni av, skera so bringuna upp og taka so invølirnar úr Lundanum, síðani eru teir klárir at gera til. Vanligt er at koyra fyllu í, so sum køkudeiggj, men tað er sera ymiskt hvussu man ger, ein máti er vongbrigðum, hjørtum, livur, leyk, mjøl og kryddraríðum.
 
[[bg:Тъпоклюна кайра]]