Munurin millum rættingarnar hjá "Hebraiskt mál"
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linja 139:
'''Sjálvljóð (vokalir)'''<br>
Upprunaliga hevði hebraiskt skriftmál ikki sjálvljóð, men seinni, onkuntíð eftir ár 200 e.kr. vóru sjálvljóð løgd aftrat við at seta prikkar ella strikur omanfyri, ímillum ella niðanfyri hjáljóðini (konsonantarnar), tann sokallaða ''niqqud-skipanin''. Prikkar verða tó oftast ikki brúktir uttan í barnabókum, bønarbókum, fremmandaorðum og orðum við tvítýddari úttalu. Ísraelskt-hebraiskt hevur fimm sjálvljóð (i e a o u) men væl fleiri bókstavir at lýsa tey.
{| class="wikitable" style="text-align:center"
Linja 184:
<small>'''Nota 1:''' Sýmbolið "'''O'''" umboðar einhvønn hebraiskan bókstav (hjáljóð).<br />
'''Nota 2:''' Úttalan av ''zeire'' og viðhvørt ''segol'' - við ella uttan bókstavin ''
'''Nota 3:''' ''Dagesh'', ''[[mappiq]]'', og ''shuruk'' hava ymsar funktiónir, sjálvt um tey líkjast av útsjónd.<br />
'''Nota 4:''' Bókstavurin '''ו''' (''vav'') er brúktur tí at hatta kann bara verða ímyndað av honum.
|