Munurin millum rættingarnar hjá "Hebraiskt mál"

Content deleted Content added
Tofts (kjak | íkøst)
No edit summary
Tofts (kjak | íkøst)
No edit summary
Linja 138:
|}
 
'''Sjálvljóð (vokalir)'''<br>
 
Upprunaliga hevði hebraiskt skriftmál ikki sjálvljóð, men seinni onkuntíð ímillum eftir ár 200 e.kr. vóru sjálvljóð løgd aftrat við at seta prikkar ella strikur omanfyri, ímillum ella niðanfyri hjáljóðini (konsonantarnar), tann sokallaða ''niqqud-skipanin''. Prikkar verða tó oftast ikki brúktir uttan í barnabókum, bønarbókum, fremmandaorðum og orðum við tvítýddari úttalu. Ísraelskt-hebraiskt hevur fimm sjálvljóð (i e a o u) men væl fleiri bókstavir at lýsa tey.
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
Linja 184:
 
<small>'''Nota 1:''' Sýmbolið "'''O'''" umboðar einhvønn hebraiskan bókstav (hjáljóð).<br />
'''Nota 2:''' Úttalan av ''zeire'' og viðhvørt ''segol'' - við ella uttan bókstavin ''jodd'' - er viðhvørt ''ei'' í nýmótans hebraiskum. Hetta er ikki rætt í tí normativu úttaluni og ikki í samsvar við tosaða málið.}}</ref>{{cite book<br />
|last = Laufer
|first = Asher
|title = Chapters in Phonetics and Phonetic Transcription
|publisher = [[Magnes (publishing house)|Magnes]]
|location = Jerusalem
|year = 2008
|isbn = 0004503510837
|pages=207–211
}}</ref><br />
'''Nota 3:''' ''Dagesh'', ''[[mappiq]]'', og ''shuruk'' hava ymsar funktiónir, sjálvt um tey líkjast av útsjónd.<br />
'''Nota 4:''' Bókstavurin '''ו''' (''vav'') er brúktur tí at hatta kann bara verða ímyndað av honum.