Munurin millum rættingarnar hjá "Tú alfagra land mítt"
Content deleted Content added
No edit summary |
sNo edit summary |
||
Linja 9:
== Tekstur ==
<poem>
▲ Tú alfagra land mítt,
▲ mín dýrasta ogn!
▲ á vetri so randhvítt,
▲ á sumri við logn,
▲ tú tekur meg at tær
▲ so tætt í tín favn.
▲ Tit oyggjar so mætar,
▲ Gud signi tað navn,
▲ sum menn tykkum góvu,
sum vága og vóna,
▲ tá teir tykkum sóu.
▲ Hin roðin, sum skínur
▲ á sumri í líð,
▲ hin ódnin sum tínir
▲ mangt lív vetrartíð,
▲ og myrkrið, sum fjalir
▲ mær bjartasta mál,
▲ og ljósið, sum spælir
▲ mær sigur í sál:
▲ alt streingir, ið tóna,
</poem>
▲ Eg nígi tí niður
▲ í bøn til tín, Gud:
▲ Hin heilagi friður
▲ mær falli í lut!
▲ Lat sál mína tváa
▲ sær í tíni dýrd!
▲ So torir hon vága
▲ - av Gudi væl skírd -
▲ at bera tað merkið,
▲ ið varðveitir Føroyar, mítt land!
== Keldur ==
|